ദീപാർപ്പണം

ഭാവബന്ധമൊടു സത്യരൂപനാം,

ദേവ, നിന്മഹിമയാർന്ന കോവിലിൽ

പാവനപ്രഭയെഴും വിളക്കിതാ

സാവധാനമടിയൻ കൊളുത്തിനേൻ.

അല്പമെങ്കിലുമതിൻ പ്രഭാങ്കുരം

സല്പതേ,യിരുൾ തുരന്നു മെല്ലവേ

ശില്പരമ്യപദപീഠഭൂവിൽ നി-

ന്നുല്പതിച്ചു തിരുമെയ്യിലെത്തണേ!

സ്ഥേമയാർന്ന മണിഭൂഷണത്തിലും

തൂമനോജ്ഞമലർമാലതന്നിലും

ഹേമവിഗ്രഹമരീചി തേടുമി-

ക്കോമളപ്രഭ തിളങ്ങണേ വിഭോ!

മാറ്റി നിന്മുഖരസം‌മറച്ചിതിൽ

പോറ്റി, പുൽകരുതു ധൂമരേഖകൾ;

മാറ്റിയന്ന മണിവാതിലൂടെഴും

കാറ്റിലാടരുതിതിൻ ശിഖാഞ്ചലം.

ചീർത്തിതിന്നൊളി തെളിഞ്ഞു പൊങ്ങി നെയ്

വാർത്തിടായ്കിലുമെരിഞ്ഞു മേൽക്കുമേൽ

നേർത്തിതീശ, മിഴിയഞ്ചിടുന്ന നിൻ-

മൂർത്തി മുൻപു നിഴൽ നീങ്ങി നില്ക്കണേ!

                                                 ഹരിഃ ഓം